Ton Broekhuisen schrijft graag laagdrempelige gedichtjes. Die je met een gerust hart ook rijmpjes mag noemen. Of, zoals Ton het zelf zegt: poëzie uit het vuistje.

Bijkomend leed

Ton Broekhuisen schrijft graag gedichtjes. Die je met een gerust hart ook versjes of rijmpjes mag noemen. Over alledaagse gebeurtenissen. Over het leven dus. Lees verder


Hoge hoed

Ton Broekhuisen schrijft graag gedichtjes. Die je ook versjes of rijmpjes mag noemen. Over alledaagse gebeurtenissen. Over het leven dus. Lees verder


Aan Nederland

Je was zo’n lief landje overzichtelijk en knus je dendert met sneltreinvaart mijn hart uit wat ik maar zeggen wil je bent afgegleden naar een bedenkelijk niveau dus Ton Broekhuisen


Avondklok

Zo’n eerste avondklok voelt vreemd ik moest er echt nog aan wennen soms had ik wat BOA’s achter me aan maar altijd maar heel kort ze hebben duidelijk een broertje dood aan rennen Ton Broekhuisen


Ton’s wonderlijke wereld

Muzikaal kon je hem niet noemen denk dat hij daar geen aanleg voor had En ja, daar heb ik een leuk voorbeeldje van toen hij mijn gitaar pakte vroeg hij waar het mondstuk zat Ton Broekhuisen


Uit het dagboek van een paddoverslinder

Steeds als ik in je armen lag dacht ik, al tellend hier is iets mis dus heb ik een detective op je gezet mijn vermoedens werden bevestigd wat moet ik nou met een inktvis? Ton Broekhuisen


Dromen

Ik droomde dat Feijenoord Ajax van de mat speelde maar ook dat ik op handen werd gedragen het eerste bleek te kloppen als een bus over dat tweede heb ik nog de nodige vragen Ton Broekhuisen


Snakken naar een nieuw begin

Laatste dag van dit wrede jaar een staande ovatie zit er niet in we zijn geen schaduw meer van wie we waren dus kom er maar gauw in met dat nieuwe begin Ton Broekhuisen


Verlanglijstje

Kerstmis zit erop mijn trui is ineens aan de krappe kant nog maar een paar dagen drinken uit de gifbeker die 2020 heet zelden viel een jaar zo genadeloos door de mand Volgend jaar wordt alles weer anders na een … Lees verder


First Dates

Je zag er betoverend uit louter jaloerse blikken vlinders in mijn buik rolden over elkaar heen totdat jij je bord begon schoon te likken Ton Broekhuisen