De 11 van Ton

11 vragen aan Jan de Vrij (Spirit) #interview

• 

Voor (trein)krant Metro schreef ik (onder meer) jarenlang de wekelijkse sportrubriek de 12 van Ton: 12 vragen aan topsporters. Voetballer op leeftijd verdient een eigen variant: de 11 van Ton. Dus: 11 vragen aan voetballers van toen uit de Goudse regio. We trappen af met een regio-klepper van weleer: Spirit-icoon Jan de Vrij.

1 Geboortejaar / geboorte/woonplaats/ eerste vereniging. Op welke leeftijd begonnen?

Geboortedatum: 28-11-1954, geboorteplaats Gouda, (Bleuland Ziekenhuis), begonnen bij VV Gouderak op 13-jarige leeftijd in de C-tjes.

2 Blik eens kort terug op je juniorenperiode?

Ik heb drie seizoenen met heel veel plezier in de jeugd bij VV Gouderak gevoetbald. Op mijn zestiende ben ik om principiële redenen naar Spirit vertrokken. Ik speelde daar 1 jaar in de A1. Een geweldig team: we werden meteen kampioen in de hoofdklasse, afdeling Gouda.3 Op welke leeftijd debuut in het eerste? Wat herinner je je hier nog van? In 1973 debuteerde ik op 17-jarige leeftijd in Spirit 1. Thuis tegen JAC uit Den Haag. Derde klasse zaterdagvoetbal. Destijds was de eerste klasse het hoogste niveau in het amateurvoetbal. We wonnen die wedstrijd met 1-0 door een prachtig doelpunt in de slotfase van Aad Lagerwaard. Voor mij nog altijd een bijzonder moment.

4 Hoeveel seizoenen in Spirit 1? En: noem drie hoogtepunten?

Ik speelde 19 seizoenen (met onderbreking van 2 seizoenen) in Spirit 1, vanaf 1973 tot en met 1995. Hoogtepunten zijn de promotie van de derde naar de tweede klasse, 4 prachtige jaren in de tweede klasse tegen bijvoorbeeld Katwijk, Rijnsburgse Boys, Zwart Wit 28, ASWH en FC Lisse, momenteel allemaal top-amateurclubs. Dit alles onder leiding van Goudse trainer Piet de Jong. Een prima veldtrainer. Andere hoogtepunten waren altijd de derby’s tegen Jodan Boys, Be Fair en Capelle. Tevens waren er regelmatige uitnodigingen voor vertegenwoordigende elftallen. Erg leuk. Verdere hoogtepunten waren de wekelijkse maandagavond zaalvoetbalwedstrijden met Bouwmij Gouda en Controlec.

5 Wat was je kracht als voetballer / wat kon beter?

Mijn kracht: prima techniek, hele goeie individuele actie, conditioneel sterk, redelijk snel en sportief. Wat beter kon: koptechniek, traptechniek en scorend vermogen.

6 Wat voegde je met name toe aan je elftal?

Goede instelling, karakter, loopvermogen in de diepte, ik liet anderen beter spelen, altijd 2 of meer tegenstanders om mij te bewaken waardoor anderen de ruimte hadden.

7 Beste medespeler ooit / beste tegenstander ooit?

Beste medespeler: Adrie Vis, jarenlang onze robuuste voorstopper en aanvoerder. Beste tegenstander is lastig te zeggen omdat ik ook wel tegen bijvoorbeeld Feyenoord en Sparta heb gespeeld. Iemand waar ik altijd wel heel veel moeite mee had was Piet Koele, technische rechtsback van Be Fair.

8 Beste trainer ooit?

1 Teun Sterk: geweldige oefenstof. 2 Piet de Jong: gedrevenheid.

9 Beste regiovoetballer wat jou betreft. En ja, het mogen er ook twee zijn…

Je bedoelt: buiten mezelf om? Dan kom ik uit op Bert Graafland van De Jodan Boys. Bert en ik werden nogal eens met elkaar vergeleken. Beiden prima techniek en ook echte zaterdagvoetballers. Verder was ook Wim Bron van Be Fair in die tijd een begrip in de Goudse regio.

10 Volgens mijn bronnen was Feyenoord in je geïnteresseerd. Je bent niet op die avances ingegaan. Ooit spijt van gehad? En: waren er nog andere belangstellende clubs uit het betaalde voetbal?

Feyenoord toonde inderdaad interesse. In 1973 kreeg ik een brief waarin ik een uitnodiging kreeg om stage te komen lopen, ondertekend door Guus Brox (bij ouderen welbekend). Wederom om principiële redenen nooit op ingegaan. Later denk je wel eens van “hoe ver had ik kunnen komen?” Maar echt spijt? Nee, zeker niet! Ik denk dat ik het in het harde profwereldje moeilijk had gekregen. Nu heb ik eigenlijk altijd met heel veel plezier gevoetbald! Ook Sparta toonde later nog belangstelling. Ik ben daar samen met Arie Lingen een keertje wezen praten. Maar niet op ingegaan.

11 Op een schaal van 1 tot 10 (ja, een 12 mag ook): hoe trots ben je op zoon (Oranje-international) Stefan de Vrij? Is dat onder woorden te brengen?

Allereerst: ik heb 3 zonen en ik ben op allemaal even trots omdat ze allen doen wat ze graag wilden doen en daar ook goed in zijn. Maar Stefan is daar ook wel weer een uitzondering in. Voetballer op dat niveau ben je niet zomaar. Ik moet zeggen dat, toen hij op het WK 2014 in Brazilië tegen Spanje(memorabele 5-1) de derde goal scoorde, ik echt met tranen in mijn ogen op de tribune stond. En onlangs, toen hij in de derby met Inter tegen AC Milan, voor 78.000 toeschouwers in het San Siro Stadion, de beslissende 3-2 binnen kopte, gebeurde dat weer. Maar het meest trots ben ik op het feit dat Stefan altijd gewoon Stefan is gebleven, zonder alle poespas er omheen in die hectische voetbalwereld.

Bonusvraag: wat wil je nog kwijt?

Voetbal was en is nog steeds mijn passie. Heerlijk, wekelijks met een aantal ouwe voetbalmaten bij Spirit 1 kijken en lekker ouwehoeren. Tevens doe ik met heel veel plezier 1 x per week aan Walking Football. Dat plezier mis ik wel eens bij de huidige jeugd. Ik besef heus wel dat de wereld veranderd is door de huidige social media. Maar wat is leuker dan een lekker potje voetbal?

Ton Broekhuisen

Foto 1: Wedstrijdbeeld Be Fair-Spirit (1-2). Jan de Vrij (Spirit) is los. Be Fair’s Kees de Knegt (op de grond) heeft het nakijken.